Müstəqil Azərbaycanın təntənəsi: Naxçıvandan yüksələn suverenlik səsi

Naxçıvan – qədim bir diyar, müasir bir sistem, sabitliyin və suverenliyin mərkəzidir.
   Burada tarix yalnız keçmişdə yaşamır, indini də, gələcəyi də formalaşdırır.
   Bu torpaqda dövlətçilik bir hüquqi anlayış deyil – həyat tərzidir.
   Naxçıvandan yüksələn səs – sükutun içində işləyən bir xalqın, sabitliyə çevrilmiş zəhmətin, vətənə bağlı düşüncənin səsidir.
   Bu səs nə tribunadan gəlir, nə də şüarlardan.
   O səs yolların səssiz axarında, səhər tezdən işə tələsən insanların addımlarında, məktəbin həyətində oxunan himndə eşidilir.
   Bu, müstəqil Azərbaycanın sosial-iqtisadi nəfəsidir.
   Naxçıvanın inkişaf modeli bir sadə ideya üzərində qurulub: əgər sabitlik varsa, rifah mümkündür; əgər insan mərkəzdədirsə, sabitlik qalıcı olur.
   Burada iqtisadi siyasət yalnız gəlir və xərclərdən ibarət deyil – insana olan etimadın idarəetmə formasına çevrilmiş halıdır.
   Kəndlərdə yeni istehsal müəssisələri açılır, şəhərlərdə yeni xidmət sahələri yaranır, kənd təsərrüfatında müasir sistemlər tətbiq olunur və bu inkişafın ortasında sakit, amma düşünən bir cəmiyyət formalaşır.
   Naxçıvanda inkişaf səsi çox ucadan gəlmir – dərinlikdən gəlir.
   Çünki bu, ani dəyişikliklər yox, ardıcıl düşünülmüş qərarların bəhrəsidir.
   Naxçıvan iqtisadiyyatı bu gün Azərbaycanın ən sabit iqtisadi sistemlərindən biridir.
Əvvəllər idxaldan asılı olan sahələrdə indi yerli istehsal üstünlük qazanıb. Bu, yalnız iqtisadi fakt deyil – daxili resurslara inam fəlsəfəsinin ifadəsidir. Naxçıvan artıq çoxdan anladıb ki, dayanıqlı inkişaf kənardan gətirilmir – öz gücünə inamdan doğur.
   Enerji müstəqilliyi bu modelin əsas dayaqlarındandır. Günəş və su elektrik stansiyaları, alternativ enerji mənbələrinin istifadəsi nəticəsində Naxçıvan bu gün öz enerjisini özü yaradan, təbiətə zərər vermədən yaşayan bir iqtisadi orqanizmə çevrilib. Bu, təkcə texniki nailiyyət deyil – mənəvi məsuliyyətin təzahürüdür.
   Naxçıvanda ekologiya siyasət deyil, həyatın tənzimidir. Burada hər bir ağac, hər bir təmiz bulaq, hər bir torpaq sahəsi dəyər kimi qorunur. Təmiz hava, təmiz su, təmiz enerji – bunlar regionun sosial həyatının ayrılmaz hissəsidir. Bu da təsadüfi deyil: ekoloji dayanıqlılıq sosial rifahın sükut içindəki dayağıdır. Yaşıl enerji ilə təmin olunan kənddə uşaqlar məktəbə işıqlı sinifdə girir, fermer məhsulunu soyuducu anbara yerləşdirir, ailə axşam evində işıqlı süfrə arxasında bir araya gəlir. Bu səhnələrdə görünən təkcə rahatlıq deyil – təbiətlə barışmış inkişafın estetikasıdır.
   Naxçıvanda hər məktəb, hər universitet, hər kitabxana dayanıqlı gələcəyin infrastrukturudur. Burada gənclərə yalnız bilik deyil, düşünmək, məsuliyyət daşımaq, yaradıcılıqla yaşamaq bacarığı öyrədilir. Naxçıvan Dövlət Universitetində aparılan islahatlar, elmi-tədqiqat işlərinin təşkili, beynəlxalq əməkdaşlıqlar – hamısı bir məqsədə xidmət edir: lokal düşüncəni qlobal dəyərlərlə birləşdirmək.
   Bu torpaqda təhsil sadəcə dərs prosesi deyil – vətəndaş yetişdirmə missiyasıdır. Hər məzun bir işçi kimi yox, müstəqil düşünən insan kimi formalaşır. Bu da sosial inkişafın ən güclü sərmayəsidir.
   Dayanıqlı inkişafın sınağı təkcə iqtisadi artımda deyil, ictimai ədalətin necə qorunduğundadır. Naxçıvanda sosial siyasət yardımla deyil, layiqli həyatla ölçülür. Məşğulluq, sosial təminat, gənclərin dəstəklənməsi, ailələrin rifahı – bunlar hamısı dövlətin vətəndaşa verdiyi real dəyərin ifadəsidir. Bu siyasət bir ideya ilə işləyir: “İnkişaf hər kəs üçündür.” Vətəndaşlar burada dövlətin uzaq bir strukturu kimi yox, öz evinin bir divarı kimi görürlər – etibarlı, dayanıqlı, sarsılmaz.
   Naxçıvanda çox vaxt səssiz bir ritm hiss olunur. İnsanlar işləyir, amma nümayiş üçün yox. Bu, işin mədəniyyətə çevrildiyi bir yerdir. Zəhmət burada tər kimi yox, vicdan kimi təmiz, sakit, amma sabit axır. Elə buna görədir ki, Naxçıvanda böyüyən gənc sabitliyin dəyərini anlayır, yaşlı insan isə o sabitliyin mühafizəçisinə çevrilir. Bu dəyərlər sisteminin uğurudur.
   Bu gün Naxçıvanda dövlətin, cəmiyyətin, təbiətin və insanın harmoniyası hiss olunur. Yollar, məktəblər, zavodlar, bağlar – hamısı bir melodiyanın notları kimidir. Bu melodiyanın adı dayanıqlı inkişaf, ritmi isə suverenlikdir. Naxçıvan göstərir ki, müstəqillik təkcə siyasi azadlıq deyil – öz gücünə inanmaq, gələcəyinə sahib çıxmaq və inkişafı həyat tərzinə çevirməkdir. Burada dövlətin iradəsi ilə xalqın əməyinin səsi eyni ahəngdədir. Bu ahəng Azərbaycanın sabahına inam yaradır.
   Naxçıvandan yüksələn bu səs – müstəqilliyin səsi, zəhmətin səsi, sabitliyin səsidir.
   Bu səs – Müstəqil Azərbaycanın təntənəsidir.