8 Noyabr – Zəfər Günü: Mənim ailəm, mənim qürurum

8 Noyabr mənim üçün sadəcə Zəfər Günü deyil. Bu tarix mənim ailəmin qanı, iradəsi və qüruru ilə yazılmış bir gündür. Bu gün təkcə bir millətin deyil, hər bir evin, hər bir ananın, hər bir döyüşçünün ürəyindən gələn səs eşidilir.

Çünki 44 gün davam edən Vətən müharibəsi bizə “Vətən sevgisi nədən yaranır?” sualının cavabını hər anında göstərdi.

2020-ci ilin 27 sentyabrında başlayan Vətən müharibəsi düz 44 gün sürdü. O 44 günün hər dəqiqəsində ümid, qorxu, dua və inam bir-birinə qarışmışdı. Hər bir əsgər torpaq uğrunda döyüşərkən, əslində bir xalqın gələcək tarixini yazırdı.

Və nəhayət, 8 Noyabrda – Şuşa azad olunanda – həmin tarix qızıl hərflərlə yaddaşımıza həkk olundu.

Müharibənin nəticələrinə baxsaq, 5 şəhər, 4 qəsəbə və 286 kənd azad edildi. Şuşanın alınması isə Azərbaycan hərb tarixində misilsiz bir taktiki əməliyyat kimi dəyərləndirildi. 10 noyabr 2020-ci ildə Ermənistan kapitulyasiya bəyanatını imzaladı. O gün bütün Azərbaycan bir səsdən hayqırdı:
“Qarabağ Azərbaycandır!”

Amma bu müharibənin qürur dolu səhifəsində mənim ailəmin də adı var.

Atam Azər Əmiralıyev, 1968-ci il təvəllüdlüdür. II qrup əlil olmasına baxmayaraq, 21 sentyabrda könüllü şəkildə müharibəyə – Baş leytenant kimi qoşuldu. Heç bir ağrını, heç bir maneəni düşünmədi. Sadəcə dedi:
“Vətən çağırırsa, susmaq olmaz.”

Qardaşım Azad Əmiralıyev (1997) isə Xüsusi Təyinatlı Qüvvələrdə (X.T.Q) xidmət edib. Dəfələrlə yaralanmasına, bədəninin qəlpələrlə dolmasına baxmayaraq, xəstəxanada qalmaqdan imtina etdi.
“Qardaşlarım oradadır, mən yatmaram!” – deyərək yenidən döyüşə qayıtdı.

Digər qardaşım Murad Əmiralıyev isə atasını və qardaşını döyüşdə görəndə dayana bilmədi. Dəfələrlə müraciət etdi ki, o da getsin, amma qaydalara görə ailədən yalnız iki nəfərin cəbhəyə getməsinə icazə var idi.
O zaman mən anladım ki, bizim ailədə Vətən sevgisi təkcə qanla yox, ruhla ötürülür.

Hər zəfərin arxasında bir dua, bir göz yaşı və şəhid qanı dayanır. Mənim ailəm və yüzlərlə ailə bu qələbənin həm ağrısını, həm də qürurunu yaşadı. Biz bilirik ki, bu torpaqlar şəhidlərimizin, qazilərimizin və qəhrəman ailələrin əmanətidir.

8 Noyabr bizə təkcə qələbəni yox, həm də birliyin, inamın və gücün nəyə qadir olduğunu öyrətdi. Bu gün o bayraq Şuşada dalğalanırsa, deməli, hər bir əsgərin, hər bir atanın, hər bir qızın duası oradadır.

Mən bu gün fəxrlə deyirəm:
“Atam, qardaşım və bütün döyüşənlər sayəsində azad bir ölkənin qızıyamsa,
deməli, Zəfər sadəcə tarix deyil — mənim kimliyimdir.”

Qarabağ Azərbaycandır!

Fatimə Əmiralıyeva,
Qəbələ Dövlət Peşə Təhsil Mərkəzinin birinci kurs tələbəsi